niedziela, 20 lipca 2014

One Shot (6) - The glass love

Nie wiem skąd u mnie taki pomysł na to opowiadanie, ale nie daje mi spokoju. Poza tym muszę Was poinformować, że wyjeżdżam na tydzień, w poniedziałek. Znowu do Berlina :) Nie chcę Was już zanudzać, więc... Jak widzicie zresztą, pojawiła się zakładeczka "Przemyślenia" - czasem będę tam pisać co sądzę, tematy możecie też jakieś podrzucać. Nie będzie Wam to przeszkadzać?


      Dawno, dawno temu, za wysokimi górami, za lasami pokrytymi białymi czapami śniegu i za oceanami skrzącymi się w słońcu - stał zamek. Zbudowany był z hartowanego szkła, a w jego wnętrzu mieszkali szklani ludzie. Byli idealni, nie mieli na sobie żadnej niedoskonałości, a także nigdy się nie starzeli. Żyli w harmonii, bo ich charaktery były tak samo bez skazy, jak wiecznie młode twarze.

sobota, 19 lipca 2014

Jacy są na tym świecie ludzie?

To co napiszę dzisiaj nie jest opowiadaniem, aczkolwiek jeśli ktoś będzie chciał, to to przeczyta. Mianowicie chciałam wspomnieć o tym, że ostatnio bardzo często spotykam się w internecie z bardzo smutnymi artykułami. Cały czas ktoś umiera, ktoś zostaje porzucony. Głównie dzieci...


Jak można zabić dziecko? Nie wyobrażam sobie dokonania aborcji, bo 'za wcześnie', 'bo wpadka', 'bo tak będzie lepiej' - coś takiego równa się dla mnie z normalnym morderstwem, bo to w końcu mały człowiek, który rozwija się pod sercem matki, prawda? Co złego zrobił, że ma umrzeć? Pchał się na ten świat? On sprawił, że niedojrzali rodzice byli nieostrożni? Niewinne dzieciątko ma cierpieć za winy takich ludzi, to przecież okropne.

niedziela, 13 lipca 2014

Władcy Olimpu (3)

No więc wracam tutaj do Was znów. Dzisiaj w towarzystwie całego wspaniałego Panteonu i paru bohaterów. Dzisiaj jeszcze opowiadanie to nie przejdzie do "akcji właściwej", a będzie przedstawione z punktu widzenia drugiego, niezwykle istotnego bohatera. Mam nadzieję, że Was to nie zanudzi, zanim zacznę pisać o tym co dzieje się na Arenie na bieżąco, a co z mapą to szczerze nie wiem. Sama nie mam za bardzo jak, a wszyscy znajomi twierdzą, że nie potrafią (ojoj sierotki!) :) Zaraz po tym spodziewajcie się Anahi i mam małe pytanko - chcecie może tym razem zorientować się w sytuacji z punktu widzenia Kai'a, albo Noah? Mogę dla was taki speszyl zrobić. Zapraszam do czytania :)



Alexander
   
      Dwaj wielcy bracia od narodzin przyglądali się pewnym bliźniakom. Razem z upływem czasu coraz bardziej chcieli mieć ich w swoich Obozach, lecz żaden nie godził się na pojedynczego chłopca. Wszystko, albo nic - tak do siebie mówili, patrząc na bawiących się maluchów.
      Pewnego dnia, kiedy Dzeus i Posejdon postanowili rozwiązać swój spór, udali się nad brzeg morza. Tam też skierowali Alexandra i Hektora, synów Antoniusza i Penelopy. Bracia stanęli obok siebie i poczęli rozmawiać:

piątek, 4 lipca 2014

W Mroku (7)

Straasznie przepraszam za tak długą nieobecność, ale z racji, że zaczęły się wakacje - złapałam lenia. Całe dnie tylko leżę i nic nie robię, albo nie ma mnie w domu. Zresztą musiałam przemyśleć akcje, bo nagle naszła mnie ochota na zmiany, więc stanie się coś innego niż sama myślałam :) Do tego siły nie miałam ostatnio ani czytać, ani pisać, ale to nic... Jak tam świadectwa? Są paseczki? Pochwalcie się! U mnie oczywiście jest :) Także, przepraszam i dziękuję tym, którzy dalej są tu ze mną :)

      Zimny wiatr smagał mnie po nagiej skórze ramion, a trzepot skrzydeł brzmiał wściekle w ciszy. Zastanawiałam się, czy powinnam wszystko wyjaśnić smokowi, ale przecież to on mnie przetrzymuje w tym starym domu, a do tego zostawia samą. Zignorowałam sumienie, które podpowiadało mi, że obdarzył mnie zaufaniem. Jak można komuś ufać po tak krótkim czasie?